То бива убус, ама…
1 август 2009
Ма съм убава, ма Гино, чи съм и красива, и укото ми иното настрани утива, Митю как ли са излъга, да ма земи ф къщи, уткък ма видЕ подире, уттогиз са мръщи. Помниш ли гу вола татюв, дету ма маркира, уттогаз сиди ми дупка и водъ събира. Ам зъбИти ми утпреде, гаче кон ма й ритал, мясту за ханджийски порти имам, ни ма питай. Ма съм убава, ма Гино, и крако ми куца, утдалечи кат ма видиш, мязам кат на буца. И докат са раня, сестро, уста ни затварям – думам, викам, ни са спирам, гладна се устаям. А па клюка да испусна, |
Дет съм убава, ма Гино, ма съм и работна, сам идин кусур си имам, ич ни съм срамотна. Мари, и кат са пугледна, зер, чи са исприщвам, то от убус мира немам, чак ни са насищам. Ма съм убава, ма Гино, Тъй сми убави у къщи, |
автор: Винета
Вицове 72
За всички жени-шофьори – как да се държите зад волана
Съвест срещу разум